روشهای جراحی سرطان مثانه کدامند؟

روش جراحی یکی از روش‌های درمان سرطان مثانه است که در طی آن تومورها و بافت‌های اطراف آن برش یافته و از بدن جدا می‌شوند. انواع مختلفی از جراحی سرطان مثانه وجود دارد که هر یک از آنها ممکن است بسته به شرایط فرد و گسترش بیماری کاربرد داشته باشند. در این مطلب انواع جراحی‌هایی را که در سرطان مثانه به کار می‌روند بیان کرده و عوارض جانبی آنها را بازگو خواهیم کرد.

جراحی برداشتن تومور مثانه از طریق پیشابراه یا TURBT:

این نوع جراحی که شایع‌ترین نوع جراحی برای درمان سرطان مثانه است برای بررسی، تشخیص و آنالیز میزان پیشرفت سرطان مثانه و نیز درمان سرطان مثانه به کار می‌رود. در این روش که به صورت سایتوسکوپیک انجام می‌شود ابتدا جراح یک سایتوسکوپ را از طریق مجرای ادراری وارد مثانه می‌کند و پس از ورود سایتوسکوپ، بوسیله‌ی لوپ سیمی، لیزر یا استفاده از جریان الکتریسیته با انرژی بالا تومور را حذف می‌کند. با توجه به اینکه از داروهای بیهوش‌ کننده یا بی‌حس کننده استفاده می‌شود بنابراین فرد در طول این نوع جراحی دردی را احساس نمی‌کند.

در افرادی که سرطان مثانه‌ی غیرپیشرونده به عضله دارند این روش جراحی ممکن است به طور کامل تومور را حذف کند. در مورد سایر انواع سرطان مثانه ممکن است توصیه شود تا از روش‌های درمانی تکمیلی مانند شیمی درمانی یا ایمنوتراپی برای اثربخشی بیشتر این نوع جراحی استفاده شود. روش‌های درمانی تکمیلی باعث می‌شوند تا خطر عود مجدد سرطان و ایجاد سرطان‌های دیگر کاهش یابند.

سیستکتومی رادیکال و برش غدد لنفاوی:

جراحی سیستکتومی رادیکال نوعی جراحی است که در طی آن کل ساختار مثانه از بدن جدا می‌شود. این نوع جراحی برای درمان سرطان مثانه‌ای که به درون دیواره‌ی مثانه گسترش یافته باشد یا عود مجدد کرده باشد به کار میرود. در طی این جراحی ممکن است بخشی از بافت اطراف مثانه نیز جدا گردند. در همه‌ی بیماران غدد لنفاوی موجود در لگن برداشته می‌شوند؛ در آقایان معمولا بخشی از مجرای ادراری همراه با پروستات نیز جدا می‌شود و در خانم‌ها نیز رحم، لوله‌های فالوپ، تخمدان‌ها و بخشی از واژن ممکن است برداشته شوند. جداسازی غدد لنفی لگنی بهترین راه برای یافتن سرطان‌هایی است که به غدد لنفاوی گسترش یافته‌اند. در موارد نادری نیز جراحی سیستکتومی جزئی توصیه می‌شود. در طی این نوع از جراحی سیستکتومی تنها بخشی از مثانه برش خورده و جدا می‌شود و برای شرایطی مناسب است که سرطان تنها بخشی از دیواره‌ی مثانه را درگیر کرده باشد و این بخش در نزدیکی محل ورود و یا خروج ادرار در مثانه نباشد.

نحوه‌ی انجام جراحی سیستکتومی به این شکل است که ابتدا چند برش کوچک بر روی پوست ایجاد می‌شود. این برش کوچک که در روش‌های جراحی لاپروسکوپیک ایجاد می‌شود جایگزین برش‌های بزرگ و سرتاسری بر روی پوست شده‌اند. پس از ایجاد برش‌ها،

ابزار ویژه‌ای از طریق آنها وارد می‌شوند تا مثانه به طور کامل برش خورده و جدا شود. این روش جراحی نیاز به پزشکی با تجربه‌ی فراوان دارد.

جراحی انحراف ادرار:

در صورتی که مثانه برداشته شود، پزشک مسیر جدیدی برای دفع ادرار از بدن ایجاد می‌کند. یکی از راه‌های انجام این کار استفاده از بخشی از روده کوچک یا کولون برای منحرف کردن ادرار به سمت stoma (روزنه‌ای) در قسمت بیرونی بدن است. پس از انجام این نوع جراحی، بیمار باید یک کیسه‌ی متصل به استوما برای جمع آوری و تخلیه‌ی ادرار بپوشد. گاهی نیز پزشکان می‌توانند از بخشی از روده کوچک یا بزرگ برای ساختن مخزن ادرار استفاده کنند که بعنوان کیسه‌ای در داخل بدن برای ذخیره سازی ادرار به کار می‌رود.

در نتیجه‌ی استفاده از این روش، بیمار نیازی به کیسه ادراری نخواهد داشت. برای برخی از بیماران، جراح می‌تواند کیسه را به مجرای ادراری متصل کند و مثانه جدیدی ایجاد کند. البته در این حالت اگر مثانه به طور کامل از ادرار تخلیه نشده باشد، ممکن است بیمار نیاز به وارد کردن لوله نازکی به نام کاتتر داشته باشد. همچنین، بیمارانی که از مثانه جدید استفاده می‌کنند با توجه به اینکه سیستم عصبی آن را درک نمی‌کند بنابراین دیگر تمایلی به ادرار کردن نخواهند داشت و باید ادرار کردن را طبق یک برنامه منظم یاد بگیرند.

عوارض جانبی جراحی‌های سرطان مثانه چیست؟

زندگی بدون مثانه می تواند بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر بگذارد بنابراین یافتن راهکارهای جدید برای حفظ تمام یا بخشی از مثانه یک هدف مهم درمانی است. برای برخی از افراد مبتلا به سرطان مثانه‌ی پیشرونده به عضلات، ممکن است برنامه‌های درمانی دیگری شامل شیمی ‌درمانی و پرتودرمانی پس از جراحی TURBT به عنوان جایگزینی برای برداشتن مثانه استفاده شوند.

عوارض جانبی جراحی سرطان مثانه به روش انجام آن بستگی دارد. لازم است تا بیماران با پزشک خود به طور مفصل صحبت کنند تا از عوارض جانبی جراحی‌های مثانه آگاه شوند و روش‌های مدیریت این آسیب‌ها را یاد بگیرند. به طور کلی، عوارض جانبی جراحی سرطان مثانه ممکن است شامل موارد زیر هستند:

• اسیدوزیس: در این حالت تعادل الکترولیت‌های بدن مانند کلسیم و پتاسیم به هم می‌خورد. این مشکل معمولا با مصرف دارو قابل کنترل است.
• طولانی شدن زمان بهبودی
• عفونت محل جراحی، مجراها یا کلیه‌ها
• انسداد روده
• لخته شدن خون یا ایجاد خونریزی
• ناراحتی پس از جراحی و آسیب به اندام‌های مجاور
• عفونت یا نشت ادرار پس از سیستکتومی یا انحراف ادرار: اگر یک مثانه جدید ایجاد شده باشد، ممکن است بیمار گاهی اوقات نتواند ادرار کند یا مثانه را به طور کامل تخلیه کند که در نتیجه‌ی آن عفونت ایجاد می‌شود.
• ناتوانی آلت تناسلی در نعوظ پس از سیستکتومی که به آن اختلال نعوظ می گویند. گاهی اوقات می توان سیستکتومی به روش محافظت از عصب انجام شود که در نتیجه‌ی آن مردان ممکن است نعوظ طبیعی داشته باشند.
• آسیب به اعصاب لگن و از دست دادن احساس جنسی و ارگاسم برای مردان و زنان. این مشکلات ممکن است با روش‌های درمانی تکمیلی برطرف شوند.
• خطرات ناشی از بیهوشی یا سایر مسائل پزشکی
• از دست دادن استقامت یا قدرت بدنی
• از کار افتادن کلیه‌ها
• ایجاد زخم در درون روده و دستگاه گوارش

• ایمونوتراپی چیست؟
  تاریخ انتشار : 1401-08-29تاریخ بروز رسانی : 1401-09-02


• انواع بدخیمی های مثانه
  تاریخ انتشار : 1400-07-19تاریخ بروز رسانی : 1400-07-21